کدام اسمان

انگاه که غرور کسی را له میکنی

آنگاه که بنده‌ای را نادیده می‌انگاری ،

انگاه که کاخ ارزوهای کسی را ویران میکنی 

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می‌کنی ،

آنگاه که حتی گوشت را می‌بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی،

آنگاه که خدا را می‌بینی و بنده خدا را نادیده می‌گیری...

می‌خواهم بدانم،

دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می‌کنی...

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی!؟

سهراب سپهري