(فقط برای خانم ها)

پرخوری و نداشتن رژیم غذایی مناسب، افزایش سن و استرس سه عامل اساسی مهم و تاثیر گذار در چاقی مادران بعد از زایمان است.

فریده موحد، متخصص زنان و زایمان با بیان اینکه حدود شش ماه بعد از زایمان وزن بدن مادر به حالت قبل از زایمان برمی گردد، افزود: حاملگی تاثیری در چاقی شکم مادران ندارد و چاقی بعد از زایمان ممکن است بر اثر پرخوری و افزایش سن رخ دهد.

وی تصریح کرد: تنها راهکار جلوگیری از چاقی بعد از زایمان تعدیل در رژیم غذایی، ورزش و دوری از محیط های استرس زا و داشتن آرامش است.

موحد با تکذیب این شنیده ها و گفتارها که سزارین منجر به بزرگ شدن شکم می شود و زایمان طبیعی شکم را بزرگ نمی کند خاطرنشان کرد: این باورها غلط است و زایمان طبیعی و سزارین در بزرگ شدن شکم نقشی ندارد.

این متخصص زنان و زایمان افزود: مکیدن شیر توسط کودک به ویژه در شب در افزایش شیر مادر نقش اساسی دارد و در حالی که پر خوری یک نگرش غلط در افزایش شیردهی مادران است.

موحد اظهار داشت: مادران شیردهی که در ماه رمضان روزه می گیرند باید مایعات بیشتری را از وعده افطار تا سحر مصرف کنند چرا که ممکن است منجر به کاهش میزان شیردهی آنان شود.

وی تصریح کرد: مصرف غذاهای پروتئین دار، مایعات فراوان، آبمیوه و شیر به مادران شیر ده روزه دار توصیه اکید می شود.

موحد افزود: تا ۳ ماه پس از زایمان مادران باید حتما قرص آهن مصرف کنند و حتی اگر کم خونی هم نداشته باشند بدلیل خونریزی حین زایمان و بعد از آن به میزان آهن بیشتری نیاز دارند.

وی تاکید کرد: مصرف شیر، لبنیات، کلسیم، ویتامین و قرص های مکمل ویتامین به زنان بعد از زایمان تاکید می شود.

نحوه ی مراقبت از پیرسینگ گوش برای خانم ها

تقریبا اغلب خانم‌های امروزی گوش‌هایشان را سوراخ کرده‌اند و خیلی از مرد‌ها هم به این دسته ملحق شده‌اند. سوراخ کردن گوش‌ها در طول تاریخ روش مهمی برای آراستن خود با جواهرات بوده است. ولی تنها اخیرا مردم خود را با مراقبت‌های لازم برای تمیز و سالم نگه داشتن گوش پس از نخستین پیرسینگ آشنا کرده‌اند. با مراقبت از پیرسینگ، می‌توانید از آویختن جواهر به گوش‌هایتان در سال‌های آینده لذت ببرید.

۱٫ راجع به جایی که می‌خواهید گوشتان را سوراخ کنید تحقیق کنید. یک محل مورد اعتماد برای پیرسینگ اولویت خیلی بیشتری دارد تا اینکه بگذارید دوستتان اینکار را انجام دهد. ببینید دیگران کجا با موفقیت گوششان را سوراخ کرده‌اند.

۲٫ مطمئن شوید که فرد مسئول پیرسینگ آموزش حرفه‌ای دیده باشد و از لوازم استریل، سوزن یا تفنگ پیرسینگ، استفاده کند. آن‌ها باید ابتدا روی گوشتان علامت بزنند تا از ظاهر نامتوازن جلوگیری شود و پیش از دست زدن به وسایل یا گوش شما دستشان را به خوبی بشویند.

۳٫ روزانه دو یا سه بار از گوشتان مراقبت کنید. دستتان را با صابون آنتی باکتریال بشویید و به آرامی به نوک انگشت یا گوش پاک کن تجمع پوسته مانند را تمیز کنید.

۴٫ گوش پاک کنی را به آب اکسیژنه یا الکل بهداشتی آغشته کنید؛ برخی فروشگاه‌ها محلول مایعی برای زدن روی پیرسینگ عرضه می‌کنند. گوش پاک کن را به آرامی و آزادانه در اطراف محل پیرسینگ رو و پشت گوش بمالید.

۵٫ گوشواره را در گوش به جلو و عقب حرکت دهید تا مایع درون سوراخ پیرسینگ پخش شود. به آرامی گوشواره را بچرخانید تا از چسبیدنش به گوش جلوگیری کنید.

۶٫ اگر محل پیرسینگ قرمز یا متورم شد یا ترشحاتی در آن دیدید، به روند مراقبتتان پماد آتنی بیوتیک را هم اضافه کنید. اگر گوش چرک کرد یا گوشواره به آن چسبید به پزشک مراجعه کنید.

۷٫ می توانید پس از ۶ تا ۸ هفته اگر روی غضروف باشد (بالای گوش)، گوشواره را در بیاورید.

گوشواره‌های میخی از جنس نیکل معمولا ایجاد حساسیت می‌کنند. طلا بهترین فلز برای پیرسینگ است، البته می‌توانید برای ظاهری نقره‌ای تر از طلای سفید استفاده کنید.